Balık Yapalım

Kırmızı olan balığı o yokken yapıp hazırladım.Görünce çok sevdi.

Kendisi sarı balık yapmak istedi.

Ben yeşilini o sarısını aynı anda yaptık.

Özenle katladı ,kesti ,yapıştırdı

Eğer çizgiler sonuna kadar kesilmezse balık istenilen şekilde hareket etmiyor.

 Bu nedenle onun görmediği bir anda kesiklere anne dokunuşu yaptım :)

Ortaya bu sevimli şeyler çıktı.Parkta çığlık çığlığa ellerinde balıklar birbirlerini kovaladılar.

E bir de kendinin yapmış olmasının verdiği gurur da ayrı :)

Siz de yapmak isterseniz yapılışının hem videosu hem de fotoğrafları burada mevcut.

Yemek Yemeyen Çocuklar

Bebeklerimizin en zor zamanlarından biri de katı gıdaya geçiş dönemidir.

O kadar çok itina göstermek gerekir ki  sürekli püre versen parçalılarda zorlanır , parçalı gıda versen yutabilir mi yutamaz mı, ya boğazına takılırsa derken bir de buna iki yana kafa sallamalar eklenir.

Haklılar.

Düşünsenize her bakımdan mucizevi, anne sıcaklığıyla beraber emerek içtiğiniz o leziz anne sütünden sonra tatsız, tuzsuz saman gibi sebze püreleri.

Peki ne yapmak lazım.Bir kere tuz kesinlikle yasak.Şeker de öyle.Ama tad vermek lazım.

İşte o zaman devreye meyveler giriyor.Tabi abartmadan.Çünkü herşeyin olduğu gibi meyve şekerinin de fazlası zarar.

Mesela mercimek çorbasını hiç içine elma katarak pişirdiniz mi?Bir deneyin inanın bana hiç pişman olmayacaksınız.

Sadece elma değil mesela armut, ayva gibi meyveleri de tüm yemeklerde deneyebilirsiniz.

Anneannesinin bu yöntemi sayesinde Zeynep'in yemediği sebze yok.Annelerimizden öğrenecek ne çok şeyimiz var.

Bu yöntemi mutlaka bilen ve yapan anneler vardır ama bilmeyenler için eminim kurtarıcı olacaktır.

Kemik suyu da çok önemli.Bol sebzeyle pişirilmiş kemik suyunu hemen her yemeğinde kullandık.

Sabah kahvaltılarında ise alternatif olarak az suyla pişirilmiş elma veya ayvayı ezip püre yapıp ılındıktan sonra içine pekmez katıp doğal reçel hazırlayabilirsiniz.

Hepsi deneyimlerimden yola çıkarak paylaşmak istediğim anne tavsiyeleridir.Doktora danışarak uygulanmasında fayda olduğunu da belirtmek isterim.

Diğer önemli bir mevzu ise yemek yerken televizyon izlettirmek.

Çocuk ne, ne yediğini ne de, ne kadar yediğini anlayamıyor.
Obezitenin temel kaynaklarından biri de bu.

Biliyorum televizyonsuz hiç de kolay değil ama inanın imkansız da değil.
Zeynep'i yemek yerken oyaladığımız bir çok oyuncağı vardı.Anne tabi çok daha fazla efor sarf ediyor ama değer.

Zeynep 2 yaşına kadar hiç televizyon izlemedi.
Bakmadı değil tam 2 yıl biz de televizyonu unuttuk.

2 yaşından sonra da çok kısıtlı olmak şartıyla sadece çocuk programları izledi.
Çok hızlı geçişler olduğu için reklamları ve klipleri de izlettirmedik.

Bugün ise 4,5 yaşında günde 2 çizgi film hakkı var.Diğer programlarda ise çok seçici oluyoruz.Televizyonu çocuk büyüdükçe hayatından çıkarmak zorlaşsa da yapılabiliyor.

Ona ayrılan özel vakitler sayesinde çocuk televizyon talebinde zaten bulunmuyor.



Görseller netten alıntıdır.