Çocuklarımıza Yaklaşımımız

Çok basit ve çok güzel bir dil ile çocuklarımıza nasıl yanlış yaklaştığımızı özetleyen bu yazı beni çok etkilediği için paylaşmak istedim.

Pedagog Adem Güneş'in Çocuk Terbiyesinde Doğru Bilinen Yanlışlar Kitabından bir alıntıdır.
Kitabı kesinlikle tavsiye ediyorum...

Bağımlılık mı, sosyal hayata hazırlanamama mı?

Çocukların aile içindeki halleri koza içindeki kelebeğe benzer.Bir kelebek için koza yaşantısının her saniyesi çok önemlidir.Hatta kelebeklerin kozdan çıkışı bile çok özeldir.
Koza içindeki hayatını tamamlayan kelebek yumuşacık başı ile önce kozayı deler.O narin ve hassas vücudu ile kozada açtığı küçücük delikten dışarı çıkmaya çalışır.Ama bu çok da kolay olmaz. çünkü delik küçük , kelebeğin vücudu ise büyüktür.Yavru kelebek önce kafasını, sonra vücudunu o incecik delikten dışarı çıkartmak için mücadele eder.Rengarenk ve hassas kanatları ha yırtıldı ha yırtılacak korkusu ile bir sağa bir sola yalpa yaparak dışarı çıkmaya başlar.

Eğer anne kelebek olarak yavru kelebeğin bu kıvranışlarına üzülür ve '' yavrum dışarı daha kolay çıksın '' diye deliği genişletirse kelebek bir ömür boyu uçamaz. Çünkü yavru kelebek o daracık delikten dışarı çıkmaya çalışırken koza içinde, vücuduna bulaşmış olan bir sıvıyı da kanatlarından sıyırmaya çalışmaktadır.

Annenin kozadan zorlanarak çıktığını zannettiği kelebek aslında kanatlarındaki sıvıdan kendini kurtararak uçuşa hazırlanmaktadır.Yavru kelebek kozadan çıkarken kanatlarındaki sıvıyı kozadaki o dar delik vasıtasıyla sıyırmamışsa hiçbir zaman uçamayacaktır. Her kanat çırpışında ıslak kanatları ya birbirine yapışır ya da kanatlarını ağırlıktan taşıyamaz.

Kozadan çıkmaya çalışan kelebeğin çırpınışlarına acıyan anne kelebek yavru kelebeğinin bütün hayatının kararmasına sebep olabilir.Böyle bir kelebek artık kendi hayatını devam ettirebilmesi için '' başkalarına bağımlı '' hale gelecektir.Kendisini tehlikelerden koruyamayan bu kelebek devamlı surette tehlike anını önceden haber veren veya sürekli kendisine yiyecek getiren başka bir kelebeğe ihtiyaç duyacaktır. Böylece hayatını birine yapışarak bir asalak gibi sürdürmek zorunda kalacaktır.

Kelebek ve koza örneğinde olduğu gibi anne kelebeğin yaptığı tarzda aşırı koruma hissi ile çocuklarına sahip çıkan anneler babalar çocuklarına iyilik yaptıklarını zannettikleri halde zarar vermektedirler.Onların hayata hazırlanmasına izin vermeyerek sosyal hayatlarını başkalarına bağımlı hale getirmektedirler.

Aşırı koruyucu aile içinde yetişen çocuklar kozadan suni müdehale ile çıkartılan kelebek gibi sosyal hayata atılmak için gerekli donanımı hazırlayamamaktadırlar.

Alıntıdır...